Γκότσι, Κάρλο

(Carlo Gozzi, Βενετία 1720 – 1806). Ιταλός λόγιος. Μαζί με τον αδελφό του Γκασπάρο και άλλους Βενετσιάνους αριστοκράτες ίδρυσε το 1747 την αντιδραστική Accademia dei Graneleschi με αρχαΐζουσες τάσεις. Το 1757 άρχισε άγρια πολεμική εναντίον του θεάτρου του Γκολντόνι και έγραψε δέκα κωμικοτραγικούς Μύθους,με τους οποίους προσπαθούσε να αντιδράσει στην κωμωδία χαρακτήρων του Γκολντόνι και να επιβάλει την Commmedia dell’ arte. Αντλούσε τις υποθέσεις του από προφορικές παραδόσεις και αραβικούς ή περσικούς μύθους, συνήθως με σκοπό να καταπολεμήσει τον Διαφωτισμό και κάθε νεωτεριστική και προοδευτική τάση. Στα έργα του παρενέβαλλε διδακτικούς μονολόγους, ενώ εξυμνούσε πάντα το παλιό και κατέκρινε το νέο: οι κωμικοί ρόλοι και οι διαλεκτικές εκφράσεις ήταν για τους υπηρέτες, οι τραγικοί και ηρωικοί ρόλοι, οι στίχοι και η αυλική γλώσσα ήταν για τους ευγενείς, ενώ οι αστοί ανακάτευαν τις γλώσσες καθώς και την ποίηση με τον πεζό λόγο. Το έργο του φαίνεται σήμερα σχετικά ασήμαντο, γιατί από σφάλμα του ίδιου συγκρίνεται μοιραία με το έργο του μεγάλου αντίζηλού του, κωμωδιογράφου Γκολντόνι (βλ. λ.).